کد مطلب:95245 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:273
همانا گروهی خدایرا به انگیزه پاداش می پرستند، این عبادت تجارت پیشگان است، و گروهی او را از ترس [صفحه 100] می پرستند، این عبادت برده صفتان است، و گروهی او را برای آنكه او را سپاسگزاری كرده باشند می پرستند، این عبادت آزادگان است. «لولم یتوعد الله علی معصیته لكان یجب ان لا یعصی شكرا لنعمته».[2]. فرضا خداوند كیفری برای نافرمانی معین نكرده بود، سپاسگزاری ایجاب می كرد كه فرمانش تمرد نشود. از كلمات آن حضرت است: «الهی ما عبدتك خوفا من نارك و لا طمعا فی جنتك بل وجدتك اهلا للعبادة فعبدتك».[3]. من تو را به خاطر بیم از كیفرت و یا به خاطر طمع در بهشتت پرستش نكرده ام، من تو را بدان جهت پرستش كردم كه شایسته پرستش یافتم.
«ان قوما عبدواالله رغبه فتلك عبادةالتجار، و ان قوما عبدواالله رهبة فتلك عبادة العبید، و ان قوما عبدواالله شكرا فتلك عبادة الاحرار.[1].
صفحه 100.